Devlet ve tüzel kişiler, para piyasalarını kısa vadede borçlanma ve borç verme aracı olarak, genellikle bir yıla kadar ellerinde
Devlet ve tüzel kişiler, para piyasalarını kısa vadede borçlanma ve borç verme aracı olarak, genellikle bir yıla kadar ellerinde tuttukları varlıklar için kullanırlar. Fakat sermaye piyasaları, bir yıldan daha uzun vadeli olan varlıklar için daha sık kullanılır.
Hisse senedi piyasası ve borç (tahvil) piyasası da sermaye piyasaları arasında yer alır. Para piyasaları ve sermaye piyasaları finansal piyasaların büyük bir bölümünü oluşturur. Bu iki piyasa, genellikle şirketler, hükümetler ve bireylerin likidite ve risklerini yönetmek için birlikte kullanılır.
Para piyasası
Sermaye piyasalarına kıyasla, para piyasaları daha sık tercih edilir. Yatırımcılar daha fazla risk almaya istekli ve sermaye piyasalarına yatırım yapma konusunda sabırlı bir tavır sergilerler. Ancak para piyasaları, genellikle bir yıl veya daha kısa bir sürede gerekli olan fonları “park etmek”, bekletmek için daha iyi bir seçenektir. Sermaye piyasalarında kullanılan finansal araçlar, hisse senetlerini ve tahvilleri de kapsar, fakat para piyasalarında kullanılan araçlar, mevduatları, teminat kredilerini, kabulleri ve döviz faturalarını içerir. Para piyasalarında faaliyet gösteren kurumlar merkez bankaları, ticari bankalar ve kabul işlemleri kurumudur.
Para piyasaları, bireysel, kurumsal veya devlet kurumları için çeşitli işlevlerde hizmet sağlar. Likidite, genellikle para piyasalarına erişimin temel amacıdır. Kısa vadeli borç, sermaye iyileştirmeleri veya büyük ölçekli projeler için değil, genellikle bir şirket veya hükümetin işletme giderlerini veya işletme sermayesini karşılamak için verilir. Şirketler bir geceliğine fon yatırımı yapmak isteyebilir. Bunu gerçekleştirmek için para piyasasına bakmaları veya maaş bordrosu teminatı yapmaları gerekebilir.
Para piyasası, şirketlerin ve hükümetlerin, daha pahalı bir krediye ihtiyaç duymadan veya elinde aşırı fon tutmadan ve fonlar üzerinden faiz kazanma fırsatını da kaçırmadan günlük olarak uygun bir likidite seviyesini korumalarını sağlar.
Diğer yandan, yatırımcılar da fonları güvenli bir şekilde yatırmak için para piyasalarını kullanırlar. Sermaye piyasalarının aksine, para piyasaları düşük riskli olarak kabul edilir. Riskten kaçınan yatırımcılar, likiditenin hazır olduğu beklentisiyle para piyasalarına giriş yapmaya isteklidirler. Sabit gelirli insanlar, bu tür yatırımlarla ilgili güvenlik sorunları nedeniyle tercihlerini genellikle para piyasaları tarafından kullanırlar.
Para piyasaları ve sermaye piyasaları, şirketler, hükümetler ve bireylerin likidite ve risklerini yönetmek için birlikte kullanılır.
Sermaye Piyasaları
Sermaye piyasaları belki de en çok takip edilen piyasalardır. Hem hisse senedi hem de tahvil piyasaları yakından takip edilip, günlük hareketleri dünya piyasalarının genel ekonomik durumuna bir referans noktası olarak analiz edilmektedir. Sonuç olarak, sermaye piyasalarında faaliyet gösteren kurumlar (borsalar, ticari bankaların yanı sıra, sigorta şirketleri ve emlak bankaları gibi banka dışı kurumlar da dahil olmak üzere her türlü şirket) dikkatlice incelenir.
Sermaye piyasalarında faaliyet gösteren kurumlar, birleşme veya devralma gibi uzun vadeli amaçlarla, bir iş kolunu genişletme, yeni bir işe girme veya diğer sermaye projeleri için sermaye artırmalarına olanak tanır. Parasını bu uzun vadeli amaçlar için kullanan işletmeler bir veya daha fazla sermaye piyasasını tercih eder. Tahvil piyasasında hem yerel hem de federal hükümetler devlet tahvili şeklinde borç verebiliyorken, şirketler, özel sektör (şirket) tahvili şeklinde borç verebilir.
Benzer şekilde, şirketler, borsada hisse senedi vererek para kazanabilirler. Devlet kurumları halka açık değildir, bu nedenle hisse senedi vermezler. Hisse senedi veya borç veren şirketler ve kamu kuruluşları, bu piyasalardaki satıcılar olarak kabul edilir.
Alıcılar (veya yatırımcılar) satıcıların hisse senetlerini veya tahvillerini alır ve ticaretini yapar. Satıcı (hisse senedi veren kurum) menkul kıymetleri ilk kez piyasaya sürüyorsa, pazar birincil pazar olarak bilinir.
Tersine, eğer menkul kıymetler daha önce verilmişse ve şimdi alıcılar arasında işlem görüyorsa, bu işlem ikincil piyasada yapılır. Satıcılar, ikincil piyasadaki menkul kıymetlerinin fiyatlandırmasında bir payları olmasına rağmen, ikincil piyasa değil, birincil piyasadaki satıştan para kazanırlar.
Sermaye piyasasında bulunan menkul kıymetlerin alıcıları, uzun vadeli yatırımları hedefleyen fonları kullanma eğilimindedir. Sermaye piyasaları riskli piyasalardır ve genellikle kısa vadeli fonlara yatırım yapmak için kullanılmazlar. Birçok yatırımcı, uzun zaman tercihine sahip olduğu müddetçe, emeklilik veya eğitimden tasarruf etmek için sermaye piyasalarına giriş yapar.
Sonuç
Sermaye ve para piyasaları arasında hem farklılıklar hem de benzerlikler vardır. İhraççı (hisse senedi veren kişi, kurum) veya satıcının bakış açısından, her iki piyasa da gerekli bir iş fonksiyonu sağlar: yeterli finansman seviyesini korumak. Satıcıların, bu her iki piyasaya da giriş hedefi, likidite ihtiyaçlarına ve zaman tercihine bağlı olarak değişmektedir.
Aynı şekilde, yatırımcıların veya alıcıların da bu iki piyasaya girmek için nedenleri vardır. Sermaye piyasaları daha yüksek riskli yatırımlar sunarken, para piyasaları daha güvenli varlıklar sunar. Para piyasası getirileri genellikle düşük ancak istikrarlı olmakla birlikte, sermaye piyasaları daha yüksek getiri sağlar. Sermaye piyasası getirilerinin büyüklüğü çoğunlukla risk seviyesiyle doğrudan ilişkilidir, ancak bu her zaman böyle değildir.
Piyasalar uzun vadede verimli görünseler de, kısa vadeli verimsizlikler yatırımcıların anomalilerden yararlanmalarını ve risk seviyesine oranla daha yüksek kârlar elde etmelerini sağlar. Bu anomaliler tam olarak, sermaye piyasalarındaki yatırımcıların ortaya çıkarmaya çalıştığı şeylerdir. Para piyasaları güvenli kabul edilmekle birlikte, zaman zaman negatif bir geri dönüşe de neden olurlar. Çok nadir gerçekleşse de, elde olmayan, kasıtsız risk, para piyasalarına veya sermaye piyasalarına, kısa vadeli ya da uzun vadeli çalışmak amacıyla para koymak veya koymamak gibi, yatırımdaki doğal risklerin altını çizer.
ÖNEMLİ BİLGİLER
- Finansal piyasa, alıcıları ve satıcıları finansal varlıklarda işlem yapmak için bir araya getirir.
- Para piyasaları, hükümet ve tüzel kişiler tarafından kısa vadede borç almak ve borç vermek için kullanılmaktadır.
- Sermaye piyasaları, bir yıldan uzun vadelere vadeli varlıklar için kullanılmaktadır.
COMMENTS